Според една легенда, невообичаеното име на ова место настанало некогаш
одамна кога некој поп си ја изгубил шапката. Попот, заедно со селаните, долго
ја барале шапката, но не успеале да ја најдат. Во еден момент еден од селаните
на шега извикал дека шапката е на врвот, бидејќи тој личел на поповата шапка.
Попот шапката не си ја нашол, но името на регионот останало.
одамна кога некој поп си ја изгубил шапката. Попот, заедно со селаните, долго
ја барале шапката, но не успеале да ја најдат. Во еден момент еден од селаните
на шега извикал дека шапката е на врвот, бидејќи тој личел на поповата шапка.
Попот шапката не си ја нашол, но името на регионот останало.
Постои уште една легенда за тоа како оваа месност во Шарпланинскиот
масив го добила своето име. Приказната вели дека еден православен свештеник. вршејќи
ја евангелската мисија славска посета на православните домови по
христијанско-македонските села на падините на Шар Планина, бил маченички убиен,
а неговото тело било оставено да го растргнат шумските ѕверови. На ова место
пролеано со свештеничка маченичка крв е најдена само неговата шапка (камилавка)
и затоа оваа месност се нарекува Попова Шапка.
масив го добила своето име. Приказната вели дека еден православен свештеник. вршејќи
ја евангелската мисија славска посета на православните домови по
христијанско-македонските села на падините на Шар Планина, бил маченички убиен,
а неговото тело било оставено да го растргнат шумските ѕверови. На ова место
пролеано со свештеничка маченичка крв е најдена само неговата шапка (камилавка)
и затоа оваа месност се нарекува Попова Шапка.
Според историските податоци, уште во 10. и 11. век селата на Шар
планина, посебно оние околу Попова Шапка, биле со православно словенско
население. Како духовен центар во месноста „Плоча“, на Шар Планина, постоел
манастир посветен на „Света Богородица“. Во записите, грамотите и другите
историски документи се наведува дека овој манастир настанал во 12. односно 14.
век. Во еден запис стои дека во 1641 година, манастирот е возобновен и
возобновувањето траело се до 1646 година кога негов игумен бил монахот Јоаким,
еден меѓу 14-те тогашни големи игумени на овие простори во чие време манастирот
достигнал голем напредок на економски, црковно-просветен и културен план.
планина, посебно оние околу Попова Шапка, биле со православно словенско
население. Како духовен центар во месноста „Плоча“, на Шар Планина, постоел
манастир посветен на „Света Богородица“. Во записите, грамотите и другите
историски документи се наведува дека овој манастир настанал во 12. односно 14.
век. Во еден запис стои дека во 1641 година, манастирот е возобновен и
возобновувањето траело се до 1646 година кога негов игумен бил монахот Јоаким,
еден меѓу 14-те тогашни големи игумени на овие простори во чие време манастирот
достигнал голем напредок на економски, црковно-просветен и културен план.